جین آستین (متولد 16 دسامبر 1775 – متوفی 18 جولای 1817) رمان‌نویس انگلیسی بود که آثار داستانی عاشقانه وی که شامل شخصیت‌های مالکان ثروتمند زمین بود، او را تبدیل به یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان در ادبیات انگیسی کرده است. واقع‌گریی، طنز نیش‌دار و تفاسیر اجتماعی وی به همراه طرح‌های داستانی تحسین‌شده موجب شده که آستین اهمیتی تاریخی بین تحصیلکرده‌ها و منتقدان پیدا کند.
آستین تمام عمر خود را در خانواده‌ای صمیمی و نزدیک گذراند. وی ابتدا به وسیله پدر و برادران بزرگترش و همچنین مطالعه شخصی خود درس خواند. حمایت قوی خانواده نقش زیادی در پیشرفت آستین به عنوان نویسنده‌ای حرفه‌ای داشت. از دوران نوجوانی تا دهه سی سالگی زندگی، وی قالب‌های مختلف ادبی را امتحان کرد، از جمله رمان نامه نگارانه که البته بعداً آن را رها کرد. بین سال‌های 1811 تا 1816 با انتشار رمان‌های عقل و احساس (1811)، غرور و تعصب (1813)، منسفیلد پارک (1814) و اِما (1815)، موفقیت آستین شروع شد. وی دو رمان دیگر نیز نوشت که بعد از مرگش در سال 1818 انتشار یافت، و رمان سومی را هم آغاز کرد که پیش از تکمیل آن درگذشت.
آثار جین آستین نقد کننده رمان‌های احساسی نیمه دوم قرن هجدهم و بخشی از انتقال به رئالیسم قرن نوزدهم است. داستان‌های وی با اینکه اساساً کمیک هستند، بر وابستگی زنان به ازدواج به منظور به دست آوردن جایگاه امن اجتماعی و امنیت مالی تأکید دارد. کتاب‌های آستین در ابتدا در گمنامی منتشر شد و شهرت زیادی برایش به همراه نداشت به طوری که در دوران حیات وی نقدهای مثبت کمی در مورد کتاب‌های او گفته شد، ولی انتشار ‘خاطرات جین آستین’ توسط برادرزاده‌اش به نام جیمز ادوارد آستین او را بیشتر به جامعه معرفی کرد.
هر چه بیشتر دنیا را می شناسم، بیشتر متقاعد می شوم که هرگز مردی را نخواهم یافت که بتوانم واقعا عاشقش شوم.
درآمد زیاد بهترین توصیه ایست که من تا بحال برای شادمانی شنیده ام.
خوشبختی در ازدواج کاملا شانسی است.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/jane-austen
