قدیس توماس آکویناس (متولد 28 ژانویه 1225 – متوفی 7 مارچ 1274) برادر روحانی، کشیش کاتولیک، و دکتر کلیسای ایتالیایی بود. او فیلسوف، عالم الهیات، و حقوقدان بسیار تأثیرگذاری در سنت فلسفه مدرسی (اسکولاستیسیسم) بود. اسم آکویناس نشان‌دهنده اصل و نسب نیاکان او در ناحیه آکوینو در استان کنونی لاتسیو است.
آکویناس شاخص‌ترین طرفدار کلاسیک الهیات طبیعی و پدر مکتب تومیسم بود. تأثیر او بر روی تفکر غربی قابل توجه است، و بخش اعظم فلسفه مدرن اندیشه‌های او را گسترش داد یا با آن مخالفت کرد، به ویژه در زمینه‌های اخلاقیات، قانون طبیعی، متافیزیک، و نظریه سیاسی. بر خلاف بسیاری از جریان‌ها در کلیسای آن زمان، توماس از اندیشه‌های مطرح شده توسط ارسطو (که او را فیلسوف می‌نامید) استقبال کرد و سعی کرد فلسفه ارسطویی را با اصول مسیحیت تلفیق کند. معروف‌ترین آثار او Summa Theologica (مدخل الهیات) و Summa contra Gentiles است. تفسیرهای او راجع به کتاب آسمانی و ارسطو، بخش مهمی از آثار او را شکل می‌دهد.
کلیسای کاتولیک، توماس آکویناس را به عنوان قدیس مورد احترام قرار می‌دهد و او را به عنوان معلم الگو برای کسانی که برای کشیش شدن مطالعه می‌کنند، در نظر می‌گیرد. توماس آکویناس یکی از بزرگترین عالمان و فیلسوفان کلیسای کاتولیک به شمار می‌رود.
اگر مهم ترین هدف ناخدا این بود که از کشتی خود محافظت کند، همیشه آن را در لنگرگاه نگه می داشت.
برای کسی که ایمان دارد، هیچ توضیحی لازم نیست. برای کسی که ایمان ندارد، هیچ توضیحی ممکن نیست.
نیکی می تواند بدون شرارت وجود داشته باشد؛ در حالیکه شرارت نمی تواند بدون نیکی وجود داشته باشد.
چیزهایی که ما دوست داریم به ما می گوید که چه چیزی هستیم.
ایمان با چیزهایی سروکار دارد که دیده نمی شوند و امید با چیزهایی سروکار دارد که در دسترس نیستند.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/thomas-aquinas
