خورخه فرانسیسکو ایسیدورو لوئیس بورخس (متولد 24 آگوست 1899 – متوفی 14 ژوئن 1986) نویسنده داستان کوتاه، مقاله‌نویس، شاعر و مترجم آرژانتینی بود. بورخس شخصیتی مهم در ادبیات زبان اسپانیایی است. آثار وی دربردارنده “کاراکتر غیرواقعی در تمام ادبیات” است. معروف‌ترین کتاب‌های او با عناوین ‘داستان‌ها’ و ‘الف’ که در دهه 1940 منتشر شدند، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه هستند که با مضامینی مشترک همچون رویاها، هزارتو ها، کتابخانه‌ها، آینه‌ها، نویسندگان خیالی، فلسفه، و مذهب به یکدیگر گره خورده‌اند. منتقدان ادبی از بورخس به عنوان نویسنده ماندگار آمریکای لاتین یاد کرده‌اند.
آثار بورخس نقش زیادی در رشد ادبیات فلسفی و همچنین سبک خیالی داشته‌اند. آنخل فلورس منتقد ادبی، اولین کسی که از اصطلاح رئالیسم جادویی برای تعریف سبکی که در مقابل رئالیسم و ناتورالیسم غالب قرن نوزدهم واکنش نشان می‌داد استفاده کرد، شروع این مکتب را انتشار کتاب ‘تاریخ جهانی رسوایی’ از بورخس می‌داند. با این حال برخی منتقدان، بورخس را پیرو سبک رئالیسم جادویی نمی‌دانند. اشعار آخر بورخس شامل گفتگو با شخصیت‌هایی فرهنگی همچون اسپینوزا، کاموئش و ویرژیل است.
خانواده بورخس در سال 1914 به سوئیس مهاجرت کردند، و او در آنجا در دانشکده ژنو به تحصیل پرداخت. خانواده وی به نقاط مختلف اروپا از جمله اسپانیا مسافرت کرد. پس از بازگشت به آرژانتین، بورخس شروع به انتشار اشعار و مقالات خود در مجلات ادبی سورئالیست کرد. او همچنین به عنوان کتابدار و سخنران عمومی کار کرد. در سال 1955 وی به عنوان مدیر کتابخانه عمومی ملی آرژانتین و استاد ادبیات انگلیسی در دانشگاه بوینس آیرس منصوب شد. بورخس در سن 55 سالگی به طور کامل نابینا شد و از آنجا که هیچ‌گاه زبان بریل را یاد نگرفت، دیگر قادر به خواندن نبود. محققان معتقدند که کوری تدریجی بورخس به او کمک کرد علائم ادبی خلاقانه‌ای از طریق قوه تخیل ایجاد کند. بورخس در سال 1961 با دریافت اولین جایزه فورمنتور به صورت مشترک همراه با ساموئل بکت به شهرت جهانی رسید. در سال 1971 وی برنده جایزه اورشلیم شد. آثار بورخس به زبان‌های مختلف جهان ترجمه شده است. خودِ بورخس به زبان‌های متعددی مسلط بود و آخرین اثر خود به نام ‘توطئه‌گران’ را به شهر ژنو سوئیس تقدیم کرد.
شهرت جهانی بورخس در سال‌های 1960 به کمک ترجمه آثارش به زبان انگلیسی، محبوبیت ناگهانی ادبیات آمریکای لاتین و موفقیت کتاب صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز افزایش یافت.
من همیشه تصور کرده ام که بهشت نوعی کتابخانه خواهد بود.
نویسندگی چیزی بیشتر از رویایی هدایت شده نیست.
زندگی خودش یک نقل قول است.
من مطمئن نیستم که واقعا وجود داشته باشم. من تمام نویسندگانی هستم که خوانده‌ام، تمام آدم‌هایی که ملاقات کرده‌ام، تمام زنانی که دوستشان داشته‌ام؛ تمام شهرهایی که دیدن کرده‌ام.
بودن با تو و نبودن با تو تنها راهی است که من برای سنجش زمان دارم.
هیچ چیز روی سنگ ساخته نشده است؛ همه چیز روی شن ساخته شده، ولی ما باید طوری بسازیم که انگار شن، سنگ است.
صحبت نکن مگر اینکه بتوانی سکوت را بهبود دهی.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/jorge-luis-borges
