ریچارد دیوید باخ (متولد 23 ژوئن 1936) نویسنده‌ای آمریکایی است. باخ بیشتر به عنوان نویسنده بعضی از کتاب‌های بسیار پرطرفدار و پرفروش دهه 1970، از جمله جاناتان لیوینگستون مرغ دریایی (1970) و توهم‌ها: ماجراهای مسیح بی‌میل (1977) شناخته می‌شود. باخ آثار داستانی و غیرداستانی بسیاری نوشته است.
بیشتر کتاب‌های باخ نیمه زندگی‌نامه‌ای بوده که در آنها از حوادث واقعی یا خیالی زندگی خود برای نشان دادن فلسفه‌اش استفاده کرده است. کتاب‌های باخ از فلسفه او تأکید می‌کند که محدودیت‌های جسمی و اخلاقیات ما تنها ظاهری هستند. باخ به خاطر علاقه‌اش به هوانوردی و کتاب‌هایش با موضوع پرواز در شرایط استعاره‌ای نیز شناخته می‌شود. او از سن 17 سالگی هوانوردی را به عنوان نوعی سرگرمی دنبال کرده است.
هر چه بیشتر می خواهم چیزی را به انجام برسانم، کمتر اسم آن را کار می گذارم.
اگر آن هیچ وقت تقصیر ما نیست، ما نمی توانیم مسئولیتش را قبول کنیم. اگر نتوانیم مسئولیتش را قبول کنیم، پس ما هیمشه قربانی آن هستیم.
از آینده های احتمالی کناره گیری نکن مگر اینکه مطمئن باشی چیزی برای یاد گرفتن از آنها نداری.
اگر از مشکلات دوری کنید، شما هرگز آن کسی نخواهید بود که بر آن ها غلبه کرد.
این آزمونی است که بفهمید آیا ماموریت شما روی زمین به پایان رسیده است: اگر هنوز زنده هستید، پس ماموریتتان تمام نشده است.
یادگیری، فهمیدن چیزی است که از قبل می دانید.
هیچ وقت به شما آرزویی داده نمی شود مگر اینکه قدرت به واقعیت پیوستن آن هم بهتان داده شود. ولی، شاید مجبور باشید برایش تلاش کنید.
اگر در دفاع از محدودیت های خود صحبت کنی، پس مطمئنا دارای آن محدودیت ها هستی.
داستان های عشقی واقعی هیچ پایانی ندارند.
من زندگی خود را دادم تا شخصی که الان هستم بشوم. ارزشش را داشت؟
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/richard-bach
