آورام نوآم چامسکی (متولد 7 دسامبر 1928) زبان‌شناس، فیلسوف، دانشمند علوم شناختی، منطق‌دان، منتقد اجتماعی، و فعال سیاسی است. چامسکی که گاهی اوقات از او به عنوان «پدر زبان‌شناسی مدرن» یاد می‌شود، همچنین شخصیتی مهم در فلسفه تحلیلی و یکی از بنیانگذاران حوزه علوم شناختی است. او بیش از نیم قرن در مؤسسه فناوری ماساچوست فعالیت کرده، و مؤلف بیش از 100 کتاب در رابطه با موضوعاتی همچون زبان‌شناسی، جنگ، سیاست، و رسانه جمعی است. از نقطه نظر ایدئولوژیکی، وی طرفدار آنارکو-سندیکالیسم و سوسیالیسم لیبرتارین است.
چامسکی در خانواده‌ای مهاجر اشکنازی یهودی به دنیا آمد، و از همان اوایل جوانی به فلسفه سیاسی آنارشیسم علاقه نشان داد. در سن 16 سالگی او شروع به مطالعه در دانشگاه پنسیلوانیا در دوره‌های زبان‌شناسی، ریاضیات، و فلسفه کرد. چامسکی به خاطر ارائه نظریه دستور زبان گشتاری در سال 1955 در دانشگاه هاروارد مدرک دکترا دریافت کرد. از همان سال وی شروع به تدریس در مؤسسه فناوری ماساچوست کرد، و در سال 1957 با انتشار کتاب ساختارهای نحوی زمینه را برای مطالعه علمی زبان فراهم کرد. از چامسکی به عنوان مبتکر یا یکی از مبتکران نظریه دستور زبان جهانی، نظریه دستور زبان زایشی، سلسله مراتب چامسکی، و برنامه کمینه‌گرا یاد می‌شود. چامسکی همچنین نقشی محوری در رد رویکرد رفتارگرایی به ویژه با انتقاد از آثار بی.اف. اسکینر داشت.
نوآم چامسکی به صراحت مخالف دخالت ایالات متحده آمریکا در جنگ ویتنام که آن را نشانه‌ای از امپریالیسم آمریکایی می‌دانست بود، و با مقاله ضد جنگ خود با عنوان “مسئولیت روشنفکران” در سال 1967 توجه عمومی را به خود جلب کرد. چامسکی که با جنبش سیاسی چپ نو در ارتباط شناخته می‌شد، چندین بار به خاطر فعالیت‌های سیاسی خود دستگیر شد و در فهرست دشمنان رییس جمهور ریچارد نیکسون قرار گرفت. متعاقباً با افزایش تلاش‌هایش در زمینه زبان‌شناسی در دهه‌های بعدی، وی درگیر نزاع‌های علمی موسوم به جنگ‌های زبان‌شناختی شد. حمایت چامسکی از آزادی بیان بی قید و شرط، از جمله انکار هولوکاست، جنجال‌های زیادی در اوایل دهه 1980 به دنبال داشت. بعد از بازنشستگی از تدریس، او به فعالیت سیاسی لفظی خود از جمله مخالف با جنگ با تروریسم و حمایت از جنبش اشغال ادامه داده است.
آثار چامسکی در زمینه‌های مختلف آکادمیک تأثیرگذار بوده است. وی به عنوان فردی تغییردهنده الگو شناخته می‌شود که با کمک به ایجاد چارچوب شناختی جدیدی برای مطالعه زبان و ذهن، تحولی بزرگ را در علوم انسانی جرقه زد. علاوه بر تحقیقات دانشگاهی‌اش، وی همچنان یکی از منتقدان مهم سیاست خارجی ایالات متحده، نئولیبرالیسم و سرمایه‌داری دولتی مدرن، منازعه اسراییل – فسطین، و رسانه‌های خبری غالب است. ایده‌های او در این زمینه‌ها نقشی تأثیرگذار در جنبش‌های ضد سرمایه‌داری و ضد امپریالیسم داشته است، ولی در عین حال انتقادات زیادی نیر به دنبال داشته به طوریکه برخی چامسکی را به ضد آمریکایی بودن و دفاع از تروریسم متهم کرده‌اند.
از نظر افراد صاحب قدرت، جنایت آن چیزهایی است که دیگران مرتکب می شوند.
این مسئولیت روشنفکران است که حقیقت را بیان کنند و دروغ ها را فاش سازند.
تغییر و پیشرفت به ندرت هدایایی از بالا هستند. آن ها از مبارزات از سمت پایین ناشی می شوند.
ما نباید به دنبال قهرمانان بگردیم، باید به دنبال ایده های خوب باشیم.
هر چه بیشتر بتوانید ترس از مواد مخدر و جنایت، مادران تحت پوشش دولت، مهاجران و خارجی ها را افزایش دهید، بیشتر می توانید همۀ مردم را کنترل کنید.
اگر ما به آزادی بیان کسانی که از آنها خوشمان نمی آید اعتقاد نداشته باشیم، پس اصلا به آزادی بیان اعتقاد نداریم.
بحث منطقی فقط وقتی مفید است که یک سری فرض های مشترک قابل توجهی وجود داشته باشد.
همه در مورد جلوگیری از تروریسم نگران هستند. راه آسانی برایش وجود دارد: از حضور خود در آن جلوگیری کنید.
خیلی مردم کمی هستند که به آینه نگاه کنند و بگویند، “این آدمی که من می بینم هیولایی وحشی است.” در عوض، بهانه هایی می تراشند که اعمالشان را توجیه می کند.
اگر فرض کنی که هیچ امیدی نیست، تضمین می کنی که هیچ امیدی نخواهد بود.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/noam-chomsky
