بیوگرافی فیودور داستایوفسکی

فیودور میخایلوویچ داستایوفسکی (متولد 11 نوامبر 1821 – متوفی 9 فوریه 1881) رمان‌نویس، نویسنده داستان کوتاه، مقاله‌نویس، روزنامه‌نگار و فیلسوف روسی بود. آثار ادبی داستایوفسکی کندوکاوی در روانشناسی انسانی در شرایط آشفته سیاسی، اجتماعی، و معنوی قرن نوزدهم روسیه است.

داستایوفسکی نوشتن را در دهه 20 سالگی خود آغاز کرد و اولین رمان او به نام بیچارگان در سال 1846 زمانی که وی 25 ساله بود منتشر شد. مهم‌ترین آثار او عبارتند از جنایت و مکافات (1866)، ابله (1869)، تسخیرشدگان (1872) و برادران کارامازوف (1880). حاصل نوشته‌های داستایوفسکی 11 رمان، سه رمان کوتاه، 17 داستان کوتاه و آثار متعدد دیگری است. بسیاری از منتقدان ادبی وی را به عنوان یکی از بزرگترین روانشناس‌ها در ادبیات جهان به شمار می‌آورند.

داستایوفسکی در سال 1849 به علت شرکت در ‘مجمع پتراشفسکی‘، انجمن مخفی آرمان‌گرایان آزاد اندیش که به عنوان گروه گفتگوی ادبی نیز فعالیت می‌کرد، دستگیر شد. اعضای این گروه به ویژه علاقه خاصی به آثار شارل فوریه فیلسوف و سوسیالیست فرانسوی داشتند. داستایوفسکی و دیگر اعضا محکوم به اعدام شدند، ولی در آخرین لحظه یادداشتی از تزار نیکلای یکم به محل جوخه آتش رسید و حکم اعدام به ده سال به زندان با اعمال شاقه در سیبری تقلیل یافت. در آنجا حملات عصبی وی که گمان می‌رود از سال 1839 شروع شده بود افزایش یافت و پزشکان تشخیص دادند وی به بیماری صرع دچار شده است. در هنگام آزادی، داستایوفسکی ابتدا مجبور شد به عنوان سرباز خدمت کند تا اینکه به علت بیماری ترخیص شد.

در سال‌های بعد، داستایوفسکی به عنوان روزنامه‌نگار مجله‌های زیادی را منتشر و سردبیری کرد و بعداً مجموعه‌ای از نوشته‌های خود را تحت عنوان خاطرات یک نویسنده منتشر کرد. وی شروع به سفر به غرب اروپا کرد و به خاطر قماربازی بیش از حد دچار مشکلات مالی سخت شد به طوری که حتی برای مدتی مجبور شد برای پول گدایی کند، ولی دست آخر یکی از بزرگترین و قابل احترام‌ترین نوسیندگان روس شد. کتاب‌های داستایوفسکی به بیش از 170 زبان دنیا ترجمه شده‌اند. آثار داستایوفسکی نویسندگان و فیلسوف‌های بسیاری از جمله آنتون چخوف، ارنست همینگوی، فردریش نیچه و ژال-پل سارتر را تحت تأثیر قرار داد.

جملات زیبا از فیودور داستایوفسکی

روح و روان، با بودن در کنار کودکان التیام می یابد.

بزرگترین خرسندی، شناخت منبع ناخرسندی است.

هیچ موضوع آنقدر کهنه ای وجود ندارد که نتوان حرف تازه ای در مورد آن زد.

انسان فقط گرفتاری های خود را شمارش می کند، نه شادی هایش را.

برداشتن گامی تازه، بیان کردن سخنی نو، این چیزی است که مردم بیش از همه از آن وحشت دارند.

منبع نیکند

http://www.nikend.com/quote/author/fyodor-dostoyevsky