الکساندر دوما (متولد 24 جولای 1802 – متوفی 5 دسامبر 1870) که با نام اصلی دوما داوی ده لا پایتری متولد شد، نویسنده‌ای فرانسوی بود. آثار او به تقریباً 100 زبان ترجمه شده‌اند، و یکی از پرخواننده‌ترین نویسندگان فرانسوی است. بسیاری از رمان‌های تاریخی ماجراجویانه دوما ابتدا به عنوان مجموعه کتاب دنباله‌دار منتشر شدند، از جمله کنت مونت کریستو، سه تفنگدار، بیست سال بعد، و ویکونت دو براژلون: ده سال بعد. از اوایل قرن بیستم، رمان‌های او برای تقریباً دویست فیلم اقتباس شده‌اند.
دوما که به سبک‌های ادبی زیادی می‌نوشت، حرفه خود را با نوشتن نمایشنامه آغاز کرد. او همچنین مقالات زیادی برای مجله‌ها و کتاب‌هایی هم در مورد سفر نوشت. مجموع آثار منتشر شده از وی به 100,000 صفحه می‌رسد.
پدر دوما (ژنرال توماس-الکساندر دوما) در سنت دومینگ (کشور هائیتی امروزی) از پدری نجیب‌زاده و مادری آفریقایی و برده به دنیا آمد. در سن 14 سالگی، توماس-الکساندر توسط پدرش به فرانسه آورده شد، جایی که در آکادمی نظامی تحصیل کرد و بعد وارد ارتش شد.
درجه اشرافی پدرش، به الکساندر دوما کمک کرد تا بتواند کاری را پیش لویی فییپ، دوک اورلئان به دست آورد. وی بعداً نویسندگی را آغاز کرد و به موفقیت زودهنگام رسید. چند دهه بعد، با انتخاب لویی ناپلئون بناپارت به عنوان رییس جمهور در سال 1851، دوما جایگاه خود را از دست داد و فرانسه را به مقصد بلژیک ترک کرد. دوما برای چندین سال در بلژیک ماند، بعد چند سال دیگر را در روسیه سپری کرد و سپس عازم ایتالیا شد. در سال 1861 او روزنامه ایندیپندنت را در حمایت از اتحاد ایتالیا تأسیس و چاپ کرد. در سال 1864 او به پاریس بازگشت.
با اینکه دوما متأهل بود، ولی طبق سنت فرانسوی‌ها از طبقه اشرافی با زنان زیادی رابطه عاشقانه داشت، و برخی منابع تعداد زنانی که با وی ربطه داشتند را چهل نفر ذکر کرده‌اند. او حداقل چهار فرزند مشروع یا غیرمشروع داشت، از جمله پسری که نام خود (الکساندر دوما، پسر) را بر روی او گذاشت و رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس موفقی شد.
همه برای یکی و یکی برای همه.
تنها کسی که اوج ناامیدی را حس کرده باشد توانایی احساس کردن اوج شادی را دارد.
چگونه است که بچه های کوچک آنقدر باهوش و بزرگسالان آنقدر احمق هستند؟ حتما تحصیلات باعث آن است.
تمام خرد انسان در دو کلمه خلاصه شده است؛ صبر و امید.
همه برای یکی و یکی برای همه.
خوشبختی مثل آن قصرهایی در داستان های پریان است که توسط اژدها محافظت می شود: باید مبارزه کنیم تا بتوانیم آن را فتح کنیم.
لازم است آرزوی مرگ کرده باشیم تا بدانیم که زندگی کردن چقدر خوب است.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/alexandre-dumas
