دیوید امیل دورکیم (متولد 15 آپریل 1858 – متوفی 15 نوامبر 1917) جامعهشناس، روانشناس اجتماعی و فیلسوفی فرانسوی بود.
از دورکیم به همراه کارل مارکس و ماکس وبر به عنوان معمار اصلی علوم اجتماعی مدرن یاد میشود.
بیشتر کارهای دورکیم مربوط به این است که جوامع چگونه میتوانند یکپارچگی خود را در مدرنیته حفظ کنند؛ دورانی که وابستگیهای سنتی اجتماعی و مذهبی دیگر لحظ نمیشود، و نهادهای اجتماعی جدیدی به وجود آمدهاند. اولین اثر جامعهشناسی مهم او «طبقهبندی کار در جامعه» (1893) است. در سال 1895، او کتاب «قواعد روش جامعهشناسی» را منتشر کرد و با تأسیس نخستین دپارتمان جامعهشناسی اروپا، اولین پروفسور جامعهشناسی در فرانسه شد.
دورکیم همچنین به شدت معتقد بود که جامعهشناسی باید به عنوان علمی قانونی پذیرفته شود. او تا زمان مرگ خود در سال 1917، شخصیتی برجسته در میان روشنفکران فرانسوی باقی ماند و ضمن ارائه مقالات متعدد، آثاری در موضوعات مختلف از جمله جامعهشناسی معرفت، اخلاق، قشربندی اجتماعی، جامعهشناسی دین، جامعهشناسی حقوق، جامعهشناسی تحصیلات عمومی، و کجرفتاری منتشر کرد. اصطلاحاتی همچون «آگاهی جمعی» از طریق دورکیم وارد فرهنگ لغات عمومی شده است.
وقتی آداب و رسوم کافی هستند، قوانین غیرضروری هستند؛ وقتی آداب و رسوم ناکافی هستند، قوانین غیر قابل اجرا هستند.
ما آن را محکوم نمی کنیم چون که جرم است، بلکه آن جرم است چون که ما آن را محکوم می کنیم.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/emile-durkheim