گالیلئو گالیله (متولد 15 فوریه 1564 – متوفی 8 ژانویه 1642) ستاره‌شناس، فیزیکدان، مهندس، فیلسوف، و ریاضیدان ایتالیایی بود که نقشی کلیدی در انقلاب علمی دوره رنسانس داشت. به گالیله عناوین مختلفی از جمله «پدر ستاره‌شناسی رصدی»، «پدر فیزیک مدرن»، و «پدر علم» داده شده است. از جمله خدمات گالیله به ستاره‌شناسی رصدی میتوان به اثبات تلسکوپی فازهای سیاره ناهید، کشف چهار تا از بزرگترین قمرهای سیاره مشتری (که به افتخار وی قمرهای گالیله‌ای نام‌گذاری شد)، و مطالعه و تحلیل لکه‌های خورشیدی اشاره کرد. گالیله همچنین در علوم کاربردی نیز فعالیت کرد و قطب‌نمایی نظامی و ابزارهایی دیگر اختراع کرد.
دفاع گالیله از نظریه خورشید مرکزی و کوپرنیک در زمان وی بسیار جنجالی بود، چرا که اکثریت معتقد به نظریه زمین مرکزی و سیستم تیکونیک بودند. اخترشناسان آن زمان که به دلیل عدم وجود پارالاکس نجومی مشاهده شده به نظریه خورشید محوری تردید داشتند، با گالیله مخالفت کردند. این قضیه از سوی نظام تفتیش عقاید رومی در سال 1615 بررسی شد، و آنها نتیجه گرفتند که نظریه گالیله تنها به عنوان یک احتمال قابل قبول است، نه واقعیتی اثبات شده. گالیله در کتاب خود به نام «گفتگو در باب دو سامانه بزرگ جهان» از دیدگاه‌هایش دفاع کرد، که ظاهراً در آن به پاپ اوربان هشتم حمله شده بود. از این رو، هم پاپ اوربان هشتم و هم فرقه یسوعی‌ها که تا آن زمان از گالیله حمایت می‌کردند، از وی روی برگرداندند. گلیله به وسیله نظام تفتیش عقاید مورد محاکمه قرار گرفت، مورد اتهام ارتداد قرار گرفت، مجبور به توبه شد، و بقیه عمر خود را در حبس خانگی سپری کرد. در دوران حبس خانگی بود که گالیله یکی از مهم‌ترین آثار خود به نام «دو علم جدید» را به رشته تحریر در آورد. او در این کتاب تلاشهایی که حدود چهل سال قبل در زمینه دو علمی که امروزه سینماتیک و مقاومت مواد نامیده می‌شود انجام داده بود را جمع‌بندی کرد.
من هرگز انسان بسیار نادانی را ملاقات نکرده ام که نتوانم چیزی از او یاد بگیرم.
زمانی که حقایق کشف شوند فهم تمام آنها آسان است؛ مهم کشف کردن آنهاست.
تو نمی توانی به کسی چیزی یاد دهی، فقط می توانی به او کمک کنی که آن را درون خود پیدا کند.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/galileo-galilei
