آلدوس لئونارد هاکسلی (متولد 26 جولای 1894 – متوفی 22 نوامبر 1963) نویسنده، رماننویس و فیلسوف انگلیسی و عضوی مهم از خانواده هاکسلی بود.
هاکسلی بیش از همه به خاطر رمان های خود از جمله «دنیای قشنگ نو» که وقایع آن در لندنی پاد آرمان شهر میگذرد، و کتابهای غیر داستانیاش مثل «درهای ادراک» که تجربیات وی از مصرف دارویی روانگردان را بازگو میکند، و همچنین تعداد بسیار زیادی از مقالات شناخته میشود. او در اوایل حرفه خود مجله شاعری آکسفورد را ویرایش کرد، و داستانهای کوتاه و شعر چاپ میکرد. بعداً او شروع به انتشار نوشتههای سفر، داستانهای فیلم، و فیلمنامه کرد. وی سالهای پایانی زندگی خود از سال 1937 تا پایان عمرش را در آمریکا در شهر لس آنجلس گذراند.
هاکسلی انسانگرا، صلح طلب، و طنزنویس بود. او بعدها به موضوعاتی همچون فراروانشناسی و عرفان فلسفی به ویژه یونیورسالیزم علاقهمند شد. در پایان عمرش، هاکسلی به عنوان یکی از روشنفکران برجسته عصر خود به شمار میرفت. وی برای هفت سال مختلف نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شد.
یک روشنفکر کسی است که چیزی جذاب تر از سکس را کشف کرده است.
راز نبوغ اینست که روحیه کودکی را با خود به سن پیری ببری، به این معنی که هرگز اشتیاق خود را از دست ندهی.
من، من هستم، و ای کاش نبودم.
فقط یک گوشۀ جهان است که می توانی از بهبود آن مطمئن باشی، و آن خودِ خودت است.
نادیده گرفتن حقایق باعث نمی شود که وجود آنها متوقف شود.
چیزهایی شناخته شده و چیزهایی ناشناخته هستند، و بین آن ها درهای ادراک قرار دارد.
اینکه انسان ها چیز زیادی از درس های تاریخ یاد نمی گیرند مهم ترین درسی است که تاریخ به ما یاد می دهد.
کلمات می توانند مثل اشعه ایکس باشند. اگر از آن ها به درستی استفاده کنی، می توانند درون هر چیزی نفوذ کنند.
هرچه ذهن قوی تر و اصیل تر باشد، بیشتر به سمت آیین تنهایی متمایل می شود.
شاید این جهان، جهنمِ سیارۀ دیگری است.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/aldous-huxley