هنری آلفرد کیسینجر (متولد 27 می 1923) که با نام اصلی هاینز آلفرد کیسینجر متولد شد، دیپلمات و دانشمند سیاسی آمریکایی است که در آلمان متولد شد. او به عنوان مشاور امنیت ملی و بعداً به طور همزمان به عنوان وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در حکومت‌های رؤسای جمهور ریچارد نیکسون و جرالد فورد خدمت کرد. به خاطر اقداماتش در گفتگو برای آتش‌بسی بی‌نتیجه در ویتنام، کیسینجر تحت شرایطی بحث‌برانگیز جایزه صلح نوبل را دریافت کرد، در حالیکه دو عضو کمیته نوبل در اعتراض به این انتخاب استعفا دادند. کیسینجر بعداً تلاش کرد جایزه را پس دهد که موفق نشد. بعد از پایان خدمتش در دولت، مشاوره‌های او همواره مورد توجه رهبران جهانی از جمله رؤسای جمهور بعدی آمریکا بوده است.
به عنوان طرفدار سیاست بر مبنای واقعیت (Realpolitik)، کیسینجر نقشی مهم در سیاست خارجی ایالات متحده بین سال‌های 1969 تا 1977 داشت. در این مدت، او سیاست تشنج‌زدایی دتانت را با اتحاد شوروی در پیش گرفت، آغاز روابط با جمهوری خلق چین را ترتیب داد، و با مذاکره پیمان صلح پاریس به دخالت آمریکا در جنگ ویتنام پایان داد. سیاست بر مبنای واقعیت کیسینجر منجر به خط مشی‌های بحث‌برانگیزی همچون دخالت سازمان سیا در شیلی و حمایت ایالات متحده از پاکستان علی‌رغم اقدامات نسل‌کشی این کشور در جنگ بنگلادش شد. کیسینجر نویسنده پرکار کتاب‌هایی با موضوعات سیاست و روابط بین‌الملل بوده است و ده‌ها کتاب تألیف کرده است.
افکار عمومی در مورد هنری کیسینجر در جهان غرب به شدت متضاد است. برخی کارشناسان او را کارآمدترین وزیر امور خارجه ایالات متحده از سال 1965 به بعد می‌دانند، در حالی که برخی خبرنگاران، فعالان، و وکلای حقوق بشر او را به عنوان جنایتکاری جنگی متهم کرده‌اند.
بیشتر سیاست های خارجی که در طول تاریخ ارزش بالایی داشته اند، در هر کشوری، توسط رهبرانی پدید آورده شده اند که از سوی کارشناسان مورد مخالفت قرار داشتند.
اگر ندانی به کجا می روی، هر جاده ای تو را به ناکجا آباد خواهد برد.
در هنگام بحران ها، شجاعانه ترین حرکت معمولا مطمئن ترین است.
هر موفقیتی تنها بلیط ورودی به مشکل دشوارتری را می خرد.
اقدامات غیرقانونی را به سرعت انجام می دهیم. اقدامات نامتعارف با رویه های سیاسی کمی بیشتر طول می کشند.
یک رهبر شایستگی این نام را ندارد مگر اینکه حاضر باشد بعضی وقت ها به تنهایی ایستادگی کند.
قدرت، داروی شهوت زای قهاری است.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/henry-kissinger
