استن لورل (متولد 16 ژوئن 1890 – متوفی 23 فوریه 1965) که با نام اصلی آرتور استنلی جفرسون متولد شد، بازیگر کمدی، نویسنده و کارگردان فیلم انگلیسی بود که بیشتر برای نقش خود در کمدی دونفره لورل و هاردی شناخته می‌شود. وی به همراه همکار کمدی خود اولیور هاردی در 107 فیلم کوتاه و بلند ظاهر شد.
لورل حرفه خود را در تئاتر موزیک هال بریتانیایی آغاز کرد و در آنجا تعدادی از شگردهای رایج کمدی خود را به دست آورد: کلاه بولر، جدیت عمیق کمدی، و کوچک انگاری احمقانه. نمایش‌های او به رشد مهارت‌هایش در پانتومیم کمک زیادی کرد. لورل عضوی از گروه تئاتر «ارتش فرد کارنو» بود که در آنجا نقش جانشین چارلی چاپلین را بازی می‌کرد. لورل حرفه خود در فیلم را در سال 1917 شروع کرد و آخرین حضور وی در فیلم در سال 1951 اتفاق افتاد. از سال 1928 به بعد، او منحصراً با اولیور هاردی نقش‌آفرینی کرد. بعد از مرگ هاردی در سال 1957، لورل رسماً از دنیای بازیگری بازشسته شد.
در سال 1961، لورل به خاطر کارهای مبتکرانه‌اش در کمدی جایزه اسکار افتخاری یک عمر دستاورد هنری را دریافت کرد. او در پیاده‌رو شهرت هالیوود دارای ستاره‌ای است. در نظرسنجی سال 2005 بریتانیا برای انتخاب کمدین کمدین‌ها، لورل و هاردی به عنوان بهترین زوج کمدی و هفتمین کمدین برتر در مجموع قرار گرفتند. در سال 2009، مجسمه برنزی این دو در اولرستون زادگاه لورل پرده‌برداری شد.
من خواب می دیدم که بیدار هستم، تا اینکه بیدار شدم و فهمیدم که خواب هستم.
من شایستگی این را ندارم که اسمم در یک جمله در کنار چارلی چاپلین آورده شود.
اگر کسی در مراسم خاکسپاری من چهره ای غمگین داشته باشد، دیگر هرگز با او حرف نخواهم زد.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/stan-laurel
