گابریل خوزه دِ لا کونکوردیا گارسیا مارکز (متولد 6 مارچ 1927 – متوفی 17 آپریل 2014) رمان‌نویس، نویسنده داستان‌های کوتاه، فیلمنامه‌نویس و روزنامه‌نگار کلمبیایی بود که در سراسر آمریکای لاتین با عنوان گابو یا گابیتو شناخته می‌شود. مارکز که یکی از مهم‌ترین نویسندگان قرن بیستم و یکی از بهترین نویسنده‌ها به زبان اسپانیایی شناخته می‌شود، در سال 1972 برنده جایزه بین‌المللی نوستات برای ادبیات و در سال 1982 برنده جایزه نوبل ادبیات شد. با پیگیری شیوه‌ای خودآموز، وی دانشکده حقوق را برای یافتن حرفه‌ای در روزنامه‌نگاری ترک کرد. از همان اوایل کار، او هیچ مانعی پیشِ روی خود در انتقاد از جامعه و سیاست‌های خارجی کلمبیا قرار نداد.
گارسیا مارکز به عنوان یک روزنامه‌نگار شروع به کار کرد و آثار غیر داستانی و داستان های کوتاه تحسین شده بسیاری را به رشته تحریر درآورد، اما بیشتر به خاطر رمان‌هایش از جمله صد سال تنهایی (1967)، پاییز پدرسالار (1975) و عشق سال‌های وبا (1985) شناخته می‌شود. آثار او با تحسین قابل توجهی مواجه شدند و به موفقیت گسترده تجاری دست یافتند، به ویژه سبک ادبی او تحت عنوان رئالیسم جادویی مورد اقبال عموم واقع شد. این سبک از حوادث و عناصر جادویی در شرایط واقعی و معمولی بهره می‌گیرد. داستان برخی از آثار او در دهکده‌ای خیالی به نام ماکوندو (مکانی که عمدتاً الهام گرفته از زادگاه او در آراکاتاکا است) می‌گذرد و بسیاری از آنها جُستاری در مورد تنهایی هستند.
هنگام مرگ وی در آپریل 2014، خوان مانوئل سانتوس رئیس جمهور کلمبیا، گارسیا مارکز را به عنوان “بزرگترین کلمبیایی که تاکنون می‌زیسته” توصیف کرد.
هیچ کس لیاقت اشک های تو را ندارد، ولی هر کسی که لیاقت آنها را داشته باشد تو را به گریه نخواهد انداخت.
چیزی که در زندگی اهمیت دارد این نیست که چه اتفاقی برایت می افتد، بلکه چه به یاد می آوری و چگونه آن را به یاد می آوری.
این صحت ندارد که آدم ها دست از دنبال کردن رویاها بر می دارند چون که پیر می شوند؛ آن ها پیر می شوند چون که دست از دنبال کردن رویاها بر می دارند.
مردان وقتی می فهمند دارند پیر می شوند که کم کم شبیه به پدر خود می شوند.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/gabriel-garcia-marquez
