آرتور اشر میلر (متولد 17 اکتبر 1915 – متوفی 10 فوریه 2005) نمایشنامه‌نویس و مقاله‌نویسی آمریکایی و شخصیتی در تئاتر قرن بیستم آمریکا بود. از بین محبوب‌ترین نمایشنامه‌های او می‌توان به همه پسران من (1947)، مرگ فروشنده (1949)، بوته آزمایش (1953) و چشم‌اندازی از پل (1955، بازنویسی شده در 1956) اشاره کرد. او همچنین چندین فیلمنامه نوشت و بیش از همه برای فیلمنامه فیلم ناجورها (1961) مورد توجه قرار گرفت.
میلر اغلب مورد توجه عموم قرار داشت، به ویژه در اواخر دهه 1940، دهه 1950 و اوایل دهه 1960. در این دوران، او جایزه پولیتزر برای نمایش‌نامه را دریافت کرد و با مریلین مونرو ازدواج کرد. در سال 1980، میلر جایزه ادبی سنت لوئیس را از دانشگاه سنت لوئیس دریافت کرد. او جایزه شاهزاده آستوریاس و جایزه پرمیوم ایمپریاله را در سال 2002 و جایزه اورشلیم را در سال 2003 دریافت کرد.
پرداختن به مضامین جاودانه زندگی، مرگ و هدف انسان، یکی از برجسته‌ترین موضوعات در آثار آرتور میلر است.
شاید تمام کاری که یک نفر می تواند انجام دهد اینست که امیدوار باشد در نهایت افسوس های درستی داشته باشد.
تصور نکن چیزی که سودآوری نمی کند، بدون ارزش است.
یک مرد کوچک می تواند درست به اندازۀ یک مرد بزرگ خسته باشد.
یادت باشد پسر، تو می توانی یک میلیون دلاری که دزدیده شده را خیلی سریع تر از حرفی که از دهانت بیرون پریده، برگردانی.
من فکر می کنم این اشتباه است که هیچوقت بیرون از خودت، به دنبال امید بگردی.
تئاتر به طرز بی پایانی مجذوب کننده است چرا که بسیار اتفاقی است. تئاتر بسیار شبیه زندگی است.
سعی کن بعضی وقت ها دست از قضاوت من برداری، و به دنبال خوبی در من باشی.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/arthur-miller
