یوکو اونو (متولد 18 فوریه 1933) هنرمند، خواننده، ترانه‌سرا، و فعال صلح ژاپنی است که به خاطر کارهایش در زمینه هنر اجرا، موسیقی، و فیلمسازی هم شناخته می‌شود.
او بیوه و همسر دوم جان لنون است. اونو در توکیو بزرگ شد و در دانشگاه گاکوشوین تحصیل کرد، ولی بعد از دو سال تحصیلات خود را رها کرد و در سال 1953 به خانواده‌اش در نیویورک پیوست. او در نیویورک وارد جریان هنری دهه 60 فلوکسوس شد. یوکو اونو اولین بار لنون را در گالری هنر خود در لندن ملاقات کرد، و آن دو در سال 1969 با یکدیگر ازدواج کردند. اونو و لنون در اقدامی معروف ماه عسل خود را در هتل هیلتون آمستردام و بعداً در مونترآل تبدیل به صحنه‌ای برای اعتراض علیه جنگ ویتنام کردند. اونو فمینیسم را موضوع اصلی موسیقی خود قرار داد، و هنرمندان مختلفی مثل گروه B-52s و مردیت مانک تحت تأثیر وی قرار گرفتند. اونو در سال 1980 با آلبوم دابل فانتزی به موفقیت تجاری و تحسین توسط منتقدان دست یافت، آلبومی با همکاری جان لنون که سه هفته پیش از مرگ لنون منتشر شد.
اگر زندگی تو تغییر می کند، پس ما می توانیم دنیا را هم تغییر دهیم.
هیچ چیز ماندگار نیست. خوب نیست چیزی که برایت عزیز است را در اختیار داشته باشی، چون که ممکن است آن را از دست دهی.
وقتی وارد جنگ شوید، هر دو طرف کاملا شکست می خورند.
در آینه لبخند بزن. هر روز صبح این کار را بکن و متوجه تفاوتی بزرگ در زندگیت خواهی شد.
زندگی با شخصی دیگر همیشه دشوار است.
هنر، زندگی من است و زندگی من، هنر است.
بعضی آدم ها در 18 سالگی پیر هستند و بعضی ها در 90 سالگی جوان. زمان مفهومی ساخته شده توسط انسان است.
افسوس زندگی من اینست که به اندازه کافی نگفته‌ام “دوستت دارم”.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/yoko-ono
