فریت اورهان پاموک (متولد 7 ژوئن 1952) نویسنده رمان و فیلمنامه‌نویس ترکیه‌ای و دریافت کننده جایزه نوبل ادبیات در سال 2006 است. به عنوان یکی از برجسته‌ترین رمان‌نویس‌های ترکیه، آثار او بیش از 13 میلیون کتاب به شصت و سه زبان مختلف جهان فروخته، و او را تبدیل به پرفروش‌ترین نویسنده این کشور کرده است.
پاموک نویسنده رمان‌هایی از جمله قلعه سفید، کتاب سیاه، زندگی نو، نام من سرخ است، برف، بیگانگی ذهن من است، و موزه معصومیت است. او استاد علوم انسانی در دانشگاه کلمبیا است، و در آنجا نویسندگی و ادبیات تطبیقی تدریس می‌کند.
پاموک که در استانبول متولد شد، اولین برنده ترکیه‌ای جایزه نوبل است. او همچنین جوایز ادبی متعدد دیگری نیز دریافت کرده است.
پارلمان نویسندگان اروپایی در نتیجه پیشنهاد مشترک پاموک و ژوزه ساراموگو تأسیس شد. در سال 2005، وکیل ملی‌گرای ترکیه‌ای به نام کمال کرینچسیز بر علیه پاموک به خاطر بیاناتش در مورد نسل‌کشی ارامنه در امپراتوری عثمانی اقامه دعوی کرد. خود پاموک معتقد بود که هدف او برجسته کردن موضوعات مربوط به آزادی بیان در کشور محل تولدش بود. دادگاه در ابتدا حاضر نشد این پرونده را باز کند، ولی در سال 2011 پاموک مجبور به پرداخت 6 هزار لیر غرامت به علت توهین به عزت و شرف شاکی شد.
اولین چیزی که در مدرسه یاد گرفتم این بود که بعضی آدم ها احمق هستند؛ دومین چیزی که یاد گرفتم این بود که بعضی ها حتی بدتر هستند.
شادمانی اینست که یک نفر را در آغوش خود بگیری و بدانی که تمام جهان را در آغوش گرفته ای.
نقاشی، سکوت اندیشه و موسیقیِ دید است.
یک روز کتابی خواندم و کل زندگیم تغییر کرد.
وقتی غمگین هستیم، عمیق تر عاشق می شویم.
سگ ها حرف می زنند، ولی فقط با کسانی که می دانند چطور گوش کنند.
کتاب ها، که ما آن ها را به اشتباه مایۀ تسکین می دانیم، تنها بر شدتِ اندوه می افزایند.
من نمی خواهم یک درخت باشم؛ من می خواهم معنای آن باشم.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/orhan-pamuk
