شلدون آلن “شل“ سیلورستاین (متولد 25 سپتامبر 1930 – متوفی 10 می 1999) شاعر، خواننده و ترانه‌سرا، کارتونیست، فیلمنامه‌نویس و نویسنده کتاب‌های کودکان اهل آمریکا بود. او در برخی آثارش خود را عمو شلبی می‌نامید. کتاب‌های سیلورستاین به بیش از 30 زبان مختلف ترجمه شده و بیش از 20 میلیون نسخه از آن‌ها به فروش رفته است.
سیلورستاین طراحی کردن را از سن هفت سالگی شروع کرد. او در مصاحبه‌ای با هفته‌نامه پابلیشرز ویکلی گفت: “وقتی بچه بودم، دوست داشتم بازیکن بیسبال خوبی شوم یا اینکه با دخترها دوست شوم، ولی نمیتوانستم خوب با توپ بازی کنم و خوب برقصم. خوشبختانه، دخترها هم از من خیلی خوششان نمی‌آمد. کاری در این مورد از دستم بر نمی‌آمد. به خاطر همین شروع به طراحی کردن و نوشتن کردم. همچنین خوش شانس بودم که کسی را نداشتم که مرا تحت تأثیر قرار دهد و کارش را کپی کنم. به همین خاطر سبک خودم را ایجاد کردم.”
بعدها سردبیر او در مجله هارپر اند رو، سیلورستاین را تشویق کرد که شروع به نوشتن شعر کودکان کند. سیلورستاین هرگز شعر دیگران را بررسی نکرده بود و به خاطر همین سبک نامتعارف و محاوره‌ای خود را ایجاد کرد.
آهنگ سیلورستاین با عنوان پسری به نام سو (A Boy Named Sue) برنده جایزه گرمی در سال 1970 شد. او برای آهنگش در فیلم کارت پستال‌هایی از لبه پرتگاه (Postcards from the Edge) برنده جایزه اسکار و گلدن گلوب شد.
بگو که من باهوش هستم، بگو که من مهربان هستم، بگو که من با استعداد هستم، بگو که من جذاب هستم، بگو که من حساس، باوقار، و عاقل هستم، بگو که من کامل هستم… ولی حقیقت را به من بگو.
فقط چون که چیزی هنوز انجام نشده به این معنی نیست که نمی تواند انجام شود.
اگر کتابی هست که می خواهی بخوانی ولی هنوز نوشته نشده، آن را بنویس.
هر چیزی می تواند اتفاق بیفتد… هر چیزی.
هیچ پایان خوشی وجود ندارد. پایان ها غم انگیزترین قسمت هستند. پس فقط به من میانه ای خوش و شروعی خیلی خوش بده.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/shel-silverstein
