سهراب سپهری (متولد 15 مهر 1307 – متوفی 1 اردیبهشت 1359) شاعر و نقاش معروف ایرانی بود که در کاشان به دنیا آمد. او یکی از پنج شاعر مشهور ایرانی است که شعر نو می‌سرود. از دیگر شاعران معروف این سبک می‌توان به نیما یوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، و فروغ فرخزاد اشاره کرد. سپهری همچنین یکی از اولین نقاشان مدرنیست ایران بود. سهراب سپهری که در آداب و رسوم بودایی، عرفان و غربی تبحر داشت، مفاهیم غربی و شرقی را با هم ترکیب کرد و نوعی شعر ایجاد کرد که در تاریخ ادبیات فارسی بی‌سابقه بود. از نظر او، قالب‌های جدید روش‌هایی جدید برای بیان افکار و احساساتش بود.
اشعار سهراب سپهری به زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، عربی، ترکی و روسی ترجمه شده‌اند. سپهری به علت ابتلا به سرطان خون در بیمارستانی در تهران درگذشت. شعرهای او پر از مفاهیم انسانیت و توجه به ارزش‌های انسانی است. وی عاشق طبیعت بود و مرتباً در شعرهای خود به آن اشاره می‌کرد.
من از نوشتن می ترسم. با ترس به زیبایی و هنر نزدیک می شوم.
بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست / چه کسی تنها نیست؟ همه از هم دورند
چشم ها را باید شُست، جور دیگر باید دید.
صدا كن مرا / صداي تو خوب است / صداي تو سبزينه آن گياه عجيبي است / كه در انتهاي صميميت حزن مي‌رويد
هر کجا هستم باشم / آسمان مال من است / پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است / چه اهمیت دارد / گاه اگر می رویند / قارچ های غربت؟
چه کسی می داند که تو در پیله تنهایی خود تنهایی / چه کسی می داند که تو در حسرت یک روزنه در فردایی / پیله ات را بگشا / تو به اندازه پروانه شدن زیبایی
در دل من چيزی است، مثل يك بيشه نور، مثل خواب دم صبح / و چنان بی‌تابم، كه دلم می‌خواهد / بدوم تا ته دشت، بروم تا سر كوه. / دورها آوايی است، كه مرا می خواند
زندگی رقص دل انگیز خطوط لب توست
بهترين چيز رسيدن به نگاهی است كه از حادثه عشق تر است
قایقی خواهم ساخت / خواهم انداخت به آب / دور خواهم شد از این خاک غریب / که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق / قهرمانان را بیدار کند
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/sohrab-sepehri
