جوناس ادوارد سالک (متولد 28 اکتبر 1914 – متوفی 23 ژوئن 1995) محقق پزشکی و ویروس شناس آمریکایی بود. او یکی از اولین واکسن‌های موفق فلج اطفال را کشف کرد و توسعه داد. سالک که در نیویورک سیتی متولد شده بود، ترجیح داد در دانشگاه به جای طبابت، تحقیقات پزشکی را دنبال کند.
تا سال 1955، زمانی که واکسن سالک معرفی شد، فلج اطفال به عنوان یکی از وحشتناک‌ترین مشکلات بهداشت عمومی در جهان شناخته می‌شد. در دوران پس از جنگ جهانی دوم ایالات متحده، همه‌گیری سالیانه این بیماری به طرز فجیعی رو به افزایش بود. همه‌گیری این بیماری در سال 1952 در آمریکا، بدترین شیوع فلج اطفال در تاریخ این کشور بود. از حدود 58000 موردی که در آن سال گزارش شدند، 3145 نفر فوت کردند و 21269 نفر نیز فلج شدند، و بیشترین قربانیان آن کودکان بودند. در نتیجه اوضاع وخیم این بیماری، دانشمندان در شتاب بودند تا راهی برای جلوگیری یا درمان این بیماری پیدا کنند. در سال 1938، فرانکلین دی. روزولت رییس جمهور آمریکا که مشهورترین قربانی این بیماری در جهان بود، بنیاد ملی برای فلج کودکان را به منظور تأمین بودجه ایجاد واکسنی در این زمینه تأسیس کرد.
در سال 1947، سالک پروژه‌ای را با بودجه ملی بنیاد ملی برای فلج کودکان به عهده گرفت تا تعداد انواع مختلف ویروس فلج اطفال را مشخص کند. سالک این پروژه را به عنوان فرصتی دید تا واکسنی را بر علیه فلج اطفال تولید کند، و به همراه تیم تحقیقاتی ماهری که دور هم جمع کرد، هفت سال بعدی خود را وقف این کار کرد. وقتی خبر موفقیت واکسن در تاریخ 12 آپریل 1955 عمومی شد، سالک به عنوان «معجزه‌گر» تحسین شد و آن روز تقریباً تبدیل به جشنی ملی شد. کشورهای کانادا، سوئد، دانمارک، نروژ، آلمان غربی، هلند، سوئیس، و بلژیک اولین کشورهایی در جهان بودند که شروع به برپایی کمپین‌های مصون‌سازی در مقابل فلج اطفال با استفاده از واکسن سالک کردند.
سالک برای اجباری ساختن واکسیناسیون تلاش کرد، و معتقد بود که سلامت عمومی باید به عنوان «تعهدی اخلاقی» در نظر گرفته شود. وقتی از او پرسیده شد که چه کسی حق انحصاری این واکسن را در اختیار دارد، سالک پاسخ داد، «هیچ حق انحصاری در کار نیست. آیا شما می‌توانید خورشید را حق انحصاری خود کنید؟» در سال 1960 او مؤسسه سالک برای مطالعات بیولوژیکی را در ایالت کالیفرنیا تأسیس کرد، که امروز مرکزی برای تحقیقات پزشکی و علمی است. پس از آن، وی به تحقیقات خود ادامه داد و کتاب‌هایی منتشر کرد. سال‌های پایانی عمر سالک صرف جستجو برای واکسنی بر علیه ویروس اچ‌آی‌وی شد. مقالات شخصی او در کتابخانه دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو نگهداری می‌شود.
هیچ چیز کاملا تصادفی اتفاق نمی افتد. بلکه مسئلۀ افزایش اطلاعات و تجربه است.
امید در رویاها، تخیل، و در شهامت کسانی وجود دارد که می‌خواهند آن رویاها را به واقعیت تبدیل کنند.
پاداش کاری که خوب انجام شده است، فرصت کار بیشتر است.
من خودم را به عنوان یک ویروس یا سلول سرطانی تصور کردم و سعی کردم حس کنم که چه شکلی است.
من هم رویاهایی داشته ام و هم کابوس هایی داشته ام، ولی به دلیل رویاهایم بر کابوس هایم غلبه کرده ام.
آیا ما نیاکان خوبی هستیم؟
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/jonas-salk
