هنری دیوید ثورو (متولد 12 جولای 1817 – متوفی 6 می 1862) نویسنده، شاعر، فیلسوف، و مورخ آمریکایی بود. ثورو بیش از همه به خاطر کتاب خود به نام والدن که تأملی بر ساده زیستی در فضای طبیعت است، و مقاله خود به نام مقاومت در برابر دولت مدنی (که با نام نافرمانی مدنی نیز شناخته می‌شود) که موضوع آن نافرمانی در برابر حکومتی ظالم است شناخته می‌شود.
ثورو در تمام عمرش مخالف برده‌داری بود، و سخنرانی‌هایی بر ضد قانون برده‌های فراری انجام داد. فلسفه نافرمانی مدنی ثورو بعدها اندیشه‌های سیاسی و اقدامات شخصیت‌های سرشناسی همچون لئو تولستوی، مهاتما گاندی، و مارتین لوتر کینگ جونیور را تحت تأثیر قرار داد.
از هنری دیوید ثورو بعضی مواقع به عنوان آنارشیست یاد می‌شود، هر چند مقاله نافرمانی مدنی بیشتر به نظر می‌رسد درخواستی برای بهبود حکومت باشد، نه برچیدن آن. در جایی از این مقاله نوشته شده، “من درخواست حکومتی فوراً بهتر، و نه نبود فوری حکومت، را دارم.” بهبودهایی که او ذکر می‌کند به آنارشیسم دلالت دارد: “حکومتی بهترین است که اصلاً حکومت نکند؛ و وقتی مردم آمادگی آن را داشته باشند، آن نوعِ حکومتی خواهد بود که آن‌ها خواهند داشت.”
من عاشق تنهایی هستم. هیچ وقت همنشینی که خوش مشرب تر از تنهایی باشد، پیدا نکردم.
مهم این نیست که به چه چیزی نگاه می کنی، مهم اینست که چه چیزی می بینی.
انسان ها به دنیا می آیند تا موفق شوند، نه اینکه شکست بخورند.
به جای عشق، به جای پول، به جای شهرت، حقیقت را به من بده.
انسان ها تبدیل به ابزارِ ابزارهای خود شده اند.
با اطمینان به مسیر رویاهایت برو. زندگی‌یی را دنبال کن که تصورش را کرده‌ای.
کاری که یک بار به خوبی انجام شود، برای همیشه انجام شده است.
قلب همیشه بی تجربه است.
هیچ علاجی برای عشق وجود ندارد، به جز اینکه بیشتر عشق بورزی.
این جهان، بوم نقاشی برای تخیلات ماست.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/henry-david-thoreau
