آدلاین ویرجینیا وولف (متولد 25 ژانویه 1882 – متوفی 28 مارچ 1941) نویسنده انگلیسی و یکی از برجستهترین مدرنیستهای قرن بیستم بود.
در سالهای بین دو جنگ جهانی، وولف چهرهای سرشناس در جامعه ادبی لندن و از شخصیتهای اصلی انجمن با نفوذ روشنفکران بلومزبری بود. معروفترین آثار او عبارتند از رمانهای خانم دالووی (1925)، به سوی فانوس دریایی (1927) و مقالهای به اندازه یک کتاب به نام اتاقی از آنِ خود (1929) با جمله معروفش ” اگر زنی میخواهد داستاننویسی کند، باید حتماً پول و اتاقی از آنِ خود داشته باشد.”
وولف از حملات شدید بیماری روانی در طول زندگی خود رنج میبُرد که گمان میرود نتیجه چیزی که امروزه تحت عنوان اختلال دو قطبی شناخته میشود بود. ویرجینیا وولف در سال 1941 در سن 59 سالگی اقدام به خودکشی کرد و با غرق کردن خود به زندگیش پایان داد.
با فرار کردن از زندگی، هرگز نمیتوانید به آرامش برسید.
شعر، دلپذیر است. بهترین نثر آن است که پر از شعر باشد.
در بطالت ما و در رویاهای ماست، که حقیقت غرق شده گاهی اوقات به روی سطح می آید.
خیلی سخت تر است که خیالات را بُکُشی تا واقعیت را.
به عنوان یک زن، من هیچ کشوری ندارم. به عنوان یک زن، کشور من کل جهان است.
پیدا کردن ارتباط بین لباس و جنگ خیلی دور نیست؛ بهترین لباس های شما آنهایی هستند که به عنوان سرباز می پوشید.
بعضی ها به کشیش ها پناه می برند، دیگران به شعر، من به دوستانم.
چرا زنان برای مردان خیلی جذاب تر هستند، تا مردان برای زنان؟
شما نمی توانید خوب فکر کنید، خوب عشق بورزید، خوب بخوابید، اگر خوب غذا نخورده باشید.
یک نفر باید بمیرد تا بقیۀ ما قدر زندگی را بیشتر بدانیم.
منبع نیکند
http://www.nikend.com/quote/author/virginia-woolf